کاتر آسفات بر,دستگاه برش بتن

برش بتن با استفاده از دستگاه های کف بر

یکی دیگر از روش های متداول برش بتن استفاده از دستگاه های کف بر یا به اصطلاح همان کاترها (Cutter machines) می باشد. در این روش از دستگاه های کاتر برقی و دیزلی که دارای دیسک های الماسه در سایز های مختلف می باشد استفاده می شود و شیار هایی تا عمق 40 سانتیمتر به صورت خطوط کاملا مستقیم در بتن ایجاد می گردد.موارد عمده استفاده از کاترها جهت برداشت قسمت های خراب کف خیابان ها و سالن ها جهت ترمیم، ایجاد راهگاه های عبور آب و تاسیسات در کف سالن ها، برداشت کامل کف سالن ها یا پل ها، باز کردن حفره های عمقی در کف سالن ها و … می باشد. مهمترین برتری این روش نسبت به برش سیمی دقت بسیار بالاتر در برش و ایجاد صافی سطح مناسب در دیواره برش خورده می باشد.

در این روش با استفاده از دستگاه های عمود بر (Wall Sawing machines) که بر روی دیوار  و سطوح عمودی نصب می شود، سطوح برش می خورد. به دلیل اینکه روش برش این دستگاه به صورت تیغه ای می باشد از مزیت دقت ابعادی در برش و  صافی سطح بالا در محل برش برخوردار می باشد.

از  این روش برای  برش سطوحی که سطح پشتی بتن نیز آزاد می باشد می توان استفاده نمود. با استفاده از  تغییر قطر تیغه های برش، برش های با ابعاد طولی و عرضی نامحدود و تا عمق حدود 1 متر  را می توان ایجاد نمود.

منبع

انواع آسفالت

آسفالت به صورت کلی به سه دسته آسفالت گرم و سرد و حفاظتی تقسیم میشود که به صورت مختصر در مورد هر کدام توضیح میدهیم . در ابتدا باید بدانیم آسفالت به ماده ای گفته میشود که سیاه رنگ و چسبناک بوده و به علت چسبندگی زیادی که دارد عایق خوبی برای رطوبت نیز هست . این ماده شبه جامد ترکیبی از مخلوط شن و ماسه و ماده سیاه رنگ به نام قیر است که در ساخت جاده ها عایق پشت بام ها زیر سازی ها و باند فرودگاه ها کاربرد دارد . اسفالت به صورت کلی از هیدروکربن‌ها و منتجات آنها تشکیل میشود و به صورت کامل در کربن دی‌ سولفید حل می‌شود.

انواع آسفالت

 الف ) آسفالت گرم

آسفالت گرم به آن دسته از اسفالت ها گفته میشود که به صورت گرم با قیر ترکیب میشوند و به صورت گرم نیز در سطح پخش شده و متراکم میگردند .  آسفالت گرم مخلوطی چندین ماده مختلف از جمله مصالح سنگی مثل شن و ماده اصلی یعنی قیر است که بر اساس نوع قیر مصرفی در دمایی مابین 105 تا 163 درجه سانتیگراد در کارخانه ساخته میشود و برای کشیده شدن روی محدوده مورد نظر فرستاده میشود . این ماده به صورت خمیری داغ روی ناحیه کشیده میشود و با دستگاه های مخصوصی کوبیده و فشده میشوند .
پس از سرد شدن به شکل جامد و بسیار مقاوم در میایند . 

در کف خیابان ها و فرودگاه ها و بسیاری از پشت بام ها از این نوع آسفالت استفاده میشود .
 در بین انواع آسفالت های گرم ، برترین نوع از نظر مقاومت و دوام ، بتن آسفالتی است .
بتن آسفالتی از مخلوط کردن سنگ های مرغوب و شکسته شده و قیر خالص بدست می آید .
بتن آسفالتی درتمامی کاربرد ها مثل روسازی راه ها و باند فرودگاه ها کاربرد دارد و در برابر شرایط مختلف و سخت جوی و یا ترافیک بسیار با دوام است . همچنین در قسمت های ایستگاه خطوط اتوبوس واحد ها از این لایه پوشش استفاده میکنند . 

این نوع از آسفالت به چند قسمت تقسیم میشود :

اسفالت رویه
اسفالت آستر
اساس قیری
ماسه آسفالت

آسفالت رویه (توپکا)

  آسفالت رویه آخرین لایه ای است که در روی تمام آنچه برای آسفالت کردن یک ناحیه انجام شده است قرار میگیرد و ما آن را میبینیم . این لایه به صورت مستقیم با هوا و با عوامل جوی در ارتباط است . ما پایمان را روی این لایه میگذاریم و همچنین بار ها و اتوموبیل ها و ترافیک ها روی این لایه قرار میگیرند . طبیعی است این لایه از اهمیت فراوانی برخوردار است و علاوه بر این که باید زیبا و صاف باشد باید در برابر بارندگی ها و سیل و برف و سرما و یخبندان بتواند مقاومت از خودش نشان دهد و شسته نشود و یا نشکند .

این لایه دارای قیر بیشتر نسبت به سایر لایه ها است .
حداکثر اندازه سنگ های مورد استفاده در آن باید در محدوده ای ما بین 5/9 تا 19 میلیمتر باشد .

لایه آسفالت آستر

 این لایه حساس ما بین لایه رویه و لایه های زیرین آسفالتی و یا مابین لایه اصلی و لایه رویه قرار میگیرد . در صورتی که ترافیک بسیار سنگینی در محل ایجاد شود آسفالت باید توان مقاومت در برابر آن را داشته باشد . مثلا در بندر گاه ها و یا ایستگاه های تاکسی و اتوبوس و ترمینال ها باید از سنگ هایی که در برابر فشار های زیاد تغییر شکل نمیدهند و از مقاومت بیشتری در برابر شکسته شدن و خرد شدن و یا حل شدن و تغییر حجم دارند برای این لایه استفاده کنیم .
اندازه سنگ های خرد شده برای استفاده در این لایه بین 19 تا 5/37 میلیمتر است.

 اساس قیری

 اولین قشر رو سازی بعد از انجام گرفتن تمامی مراحل زیر سازی این مرحله یعنی اساس قیری است . دانه های سنگ مورد استفاده در این لایه بسیار بزرگ تر هستند که در این مرحله سنگ ریزه های مورد استفاده باید در ابعادی ما بین 50 میلیمتر تا حدود 75 میلیمتر داشته باشند . استفاده از این لایه در شرایط جوی خاص مانند مناطقی با یخبندان و بارش های شدید و سیل توصیه میشود و در دیگر شرایط لازم نیست .

ماسه آسفالت

ماسه آسفالت به مخلوط ماسه شکسته و یا ماسه طبیعی شسته شده با قیر خالص گفته میشود .
این ترکیب را میتوان در لایه های با ضخامت بیشتر از 15 میلیمتر پخش کرد .
کاربرد اصلی این لایه مسطح سازی لایه های آسفالت قدیمی است

ب ) آسفالت حفاظتی

آسفالت حفاظتی همان ترکیب سنگ های خرد شده با قیر است که در این نوع از آسفالت اندازه سنگ ها بسیار کوچک تر است و هدف از ساخت این اسفالت حفاظت از محدوده مورد نظز است . کاربرد های این نوع آسفالت در پشت بام ها برای حفاظت و به عنوان روکش برای ایزوگام برای جلوگیری از آسیب رسیدن به آن است و یا معابری است که فشار در آنها کمتر است . مقاومت این نوع آسفالت زیاد نیست و از قیر زیادی برخوردار است .
همچنین ضخامت آسفالت حغاظتی معمولاً 2?5سانتی‌متر است.

انواع آسفالت های حفاظتی به شرح زیر است :

• آسفالت حفاظتی از نوع یک لایه  single surface Treatment
• آسفالت حفاظتی از نوع چند لایه Multiple Surface
•  آسفالت حفاظتی سرد پیش اندود pre mix coated macadam
• نوع پریمکت prime coat
• نوع تک کت Tack Coat
• نوع سیل کت ها seal coats
• حفاظتی نوع ردمیکس Road Mix

ج ) آسفالت سرد 

آسفالت سرد که با اصطلاح (Cold Mix) شناخته میشوند همانند اسفالت گرم از مصالح سنگی خرد شده و قیر خالص بدست می آید و تفاوت آن با آسفالت گرم در این است که در آسفالت سرد این مواد در دمای محیط باهم مخلوط میشوند و پس از کوبیده شدن در دمای عادی محیط سفت میشوند و حالت جامد میگیرند . یکی از خوبی های استفاده از اسفالت سرد به جای گرم این است که شما میتوانید در مصافت بسیار زیادی این اسفالت را حمل کنید و سپس آن را روی ناحیه پخش کنید و آن را فشرده کنید و بکوبید بدون آن که خراب شود و یا دیگر قابل استفاده نباشد . لازم به ذکر است کاربرد این نوع آسفالت در ساختن راه‌ها و تعمیر و نگهداری روسازی‌ها و همچنین در کف سازی سالن ها و مکانهای ورزشی است .

منبع:sepidbamalborz.ir

انواع بتن و بررسی کاربرد هر یک از آنها در صنعت ساختمان سازی

انواع بتن در صنعت ساختمان سازی به طور کلی به 9 دسته تقسیم می شوند. این دسته ها عبارتند از :

1. بتن‌معمولی
2. ملات بنائی
3. بتن‌با حباب هوا (هوا تپان )
4. بتن‌توپر
5. بتن‌سبک (پوک )
6. بتن‌سنگین یا خیلی سنگین
7. بتن‌رنگی
8. بتن‌آزبستی
9. بتنهای خاص

در اینجا به توضیح مختصری درباره ی انواع‌بتن می پردازیم :

• بتن معمولی

این نوع بتن‌با سیمان های پرتلند ساخته می شود . و مصالح سنگی ( شن و ماسه ) معمولی در آن بکار می رود. این نوع بتن‌در بیشتر موارد استفاده می گردد . زمان گیرش این بتن‌بستگی به مواردی چون : رطوبت موجود در هوا ، عیار سیمان ، و … دارد . این زمان بین 30 الی 90 دقیقه است . مقاومت رایج این بتن‌بین 10 مگا پاسکال تا 40 مگا پاسکال است . بعد از حدود 28 روز تقریبا 75 تا 80 درصد از مقاومت کل به دست می آید و در روز 90 بیشتر از 90 درصد مقاومت حاصل می شود .

• ملات بنایی

ملات ماسه سیمان بنائی ، نوعی بتن است که مصالح سنگی آن ، ریزدانه ( ماسه ) است و در آجرکاری ،  سنگ چینی ، پر کردن درزها ، پرکردن درزها ، سیمانکاری و نماسازی از آن استفاده می شمو .

• بتن با حباب هوا ( هواتپان )

در این نوع بتن توسط سیمان های خاص یا مواد افزودنی خاصی حباب های ریز ایجاد می شود . این نوع حباب ها ، با حباب ها و حفرات معمولی‌بتن متفاوت هستند . معمولا کاربرد این بتن‌در مکان هایی است که بیشتر در معرض خطر  انجماد و یا ذوب می باشد .

این نوع بتن‌ها مقاومت خوب و نفوذپذیری کمی دارند و دوام آنها نیز خوب و شاید بهتر از بتن‌معمولی هستند . امروزه کاربرد این نوع بتن‌به تدریج زیادتر میگردد

• بتن توپر

در این نوع بتن به مصالح علاوه بر مصالح سنگی ، گرد سنگ ، آهک شکفته ، سیمان طبیعی ، گرد تفاله آهن گدازی یا خاکسترهای صنعتی اضافه کرده تا دوغاب سیمان ، روانی خود را از دست بدهد و و کمبود ماسه در مصالح سنگی را جبران نماید و بتن‌را تا حدی آب بندی کند .

بتن

• بتن سبک (پوک )

در بعضی موارد وزن بتن‌عامل مزاحمی می باشد . اصول اولیه و روش پایه برای دستیابی به بتن‌سبک ، ایجاد تخلخل در بتن‌است.  هم اکنون اکثر تحقیقات جاری بر روی بتن، بر اساس سبک سازی و در عین حال مقاوم سازی متمرکز می شوند . مزیت این بتن‌ها در کاهش دانسیته و بهبود مشخصه های حرارتی و صوتی نهفته است . این شرایط باید همراه با ایجاد مقاومت لازم همراه باشد .

مزیت وزن سبک این بتن‌ها ، کاهش بار مرده ی ساختمان می باشد .

سنگ دانه های استفاده شده در بتن‌سبک نسبت به بتن‌سنگین ، دارای وزن کمتری هستند .

1.از جمله بتن‌های سبک می توان از بتن کفی نام برد . در این بتن‌از مواد کف کننده ، آب شیشه و ماسه ی ریز استفاده می شود . این نوع‌بتن بسیار سبک است .

2.نوع دیگر بتن سبک ، بتن گازی است . در این بتن از کاربید کلسیم و گرد آلومینیوم یا کلرور کلسیم و آب اکسیژنه استفاده می شود. این مواد با خاصیت گازسازی که دارند ، بتن‌را پوک می کنند. امروزه بیشتر از گرد آلومینیوم و آهک استفاده می گردد .

3.بتن‌پوشالی یا خاک اره ای نوع دیگر بتن‌های سبک می باشد . در آن مواد پوشالی ، کاه و یا خاک اره به همراه نرمه ماسه و سیمان مخلوط می شود. و برای چسباندن بهتر از شیر آهک و یا آب شیشه استقاده می کنند.

4.بتن‌پوکه سنگی با خرده آجری : در این نوع بتن‌سعی بر آنست که از وزن مصالح سنگی کم نماییم . از جمله ساده ترین این مصالح ، خرده آجر است .

بتن

• بتن سنگین یا خیلی سنگین

در این نوع بتن‌بر خلاف بتن‌های سبک ، سعی می شود وزن مخصوص مصالح سنگی یا مصنوعی مصرفی ، را بالا ببرند . در نتیجه وزن مخصوص‌بتن حاصله نیز افزایش می یابد .

در بتن‌سنگین ، به جای شن و ماسه از خرده های فولاد ، چدن و یا سولفات باریم استفاده می شود . کاربرد این بتن‌‎ها برای جلوگیری از تشعشع اشعه ی X و Y و … بوده و اصولا برای سازه های مربوط به تاسیسات اتمی ویا هر جا که امکان تشعشعات رادیواکتیو وجود دارد استفاده می گردد. همچنین در ساخت وزنه های تعادلی و یا در مواردی که نیاز به افزایش بار مرده سازه ، بدون افزایش حجم هستیم ، به کار برده می شوند.

• بتن رنگی

از سیمان های رنگی یا مواد رنگ ساز برای ایجاد رنگ خاص استفاده می شود .

• بتن آزبستی

اگر سیمان با مصالح آزبستی ( پنبه کوهی ) و آب مخلوط کنیم می توانیم اجسام مختلفی مانند ورق و لوله و … را با آن بسازیم.

• بتن های خاص

بتن‌های آب بند ( نفوذناپذیر ) و بتن‌های پلیمری از جمله بتن‌های خاص میباشند.

 

منبع

کوپلر های استاندارد:

کوپلر های استاندارد در قسمت هایی که 2 آرماتور به هم وصل میشوند و یکی از آرماتور ها میتواند بچرخد استفاده میشود.

کوپلر های تبدیل:

کوپلرهای تبدیل هنگامی بکار برده میشوند که بخواهید دو آرماتور را با قطر های مختلف به هم وصل کنید.

کوپلر های جوشی:

کوپلرهای جوشی هنگامی استفاده میشوند که قرار باشد قطعه بتنی به قطعه فلزی وصل شود. انجام آن نیز به این شکل است که یک طرف کوپلر به قطعه فلزی جوش داده میشود و آن یکی طرف هم جهت رزوه کردن آرماتور ها و متصل کردن آماده است.

کوپلر های پیچی و قفلی:

کوپلرهای پیچی و قفلی اغلب برای آرماتورهایی که طولی کم دارند بکار میروند. این کوپلر ها به این صورت هستند که آرماتور رزوه نمیشود و فقط آرماتور درون کوپلر میرود و به وسیله پیچها سفت و قفل میشود.

کوپلرهای فشاری:

کوپلرهای فشاری به صورت غلافی هستند و به وسیله پیچها از بیرون سفت میشوند. این کوپلر ها در برابر نیروهای فشاری مقاومت می کنند و از آرماتور ها حفاظت می نمایند.